Watererfgoed van de Noordoostpolder

Dit is het verhaal over het watererfgoed van de Noordoostpolder. Het verhaal over de geschiedenis van het waterbeheer en met informatie over de dijken, gemalen en sluizen en de inrichting van de vaarwegen. Het unieke karakter van veel van deze elementen in de Noordoostpolder is vaak klein en minder opvallend maar van grote historische waarde. De Rijksdienst voor het Cultureel Ergoed (RCE) selecteerde de Noordoostpolder mede daardoor als een wederopbouwgebied van nationaal belang. Dit nationaal belang onderstreept de unieke positie van deze polder in de Nederlandse poldergeschiedenis.

Het nieuwe land

op de bodem van de Zuiderzee

Na de afsluiting van de Zuiderzee is in 1937 begonnen met de aanleg van de Noordoostpolder. Drie jaar later werd het laatste gat in de 54 kilometer lange dijk gedicht. Op 9 september 1942 viel de Noordoostpolder officieel droog.

Waterbeheersysteem

houdt onze voeten droog

Het grootste deel van de Noordoostpolder ligt onder zeeniveau, dit varieert van 1 meter onder NAP tot bijna 5 meter onder NAP. Om het water op peil te houden zijn tochten, sloten, vaarten, stuwen en gemalen aangelegd: het waterbeheersysteem in de Noordoostpolder. Dit waterbeheersysteem is onderdeel van de poldergeschiedenis in Nederland. Een geschiedenis van droogmaken, inrichten en waterbeheer.

Bedacht

op de tekentafel

De Noordoostpolder is ingedeeld naar het Inrichtingsplan uit 1936: met één centrale plaats (Emmeloord), daaromheen tien kleinere dorpen op fietsafstand vanaf Emmeloord en met meerdere kanalen en vaarten. Dit omdat nog weinig mensen auto's hadden (en de dorpen dus op fietsafstand van Emmeloord moesten liggen) en omdat veel van de landbouwoogst nog per schip werd vervoerd.

 

Waterbeheer

Vaarwegen

Gemalen

Sluizen

Schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief!